Een gezellige ochtend in Nieuw Kerkelanden woensdag. Binnen deze woonzorglocatie van HilverZorg kwamen veertig bewoners op de laatste dag van de Week tegen Eenzaamheid samen voor een ontbijt. Ook wethouder Gerben van Voorden was van de partij.
Het is gezellig druk in de brasserie van het gebouw op de hoek van de Franciscusweg en de Kerkelandenlaan. Vanaf alle kanten komen deze ochtend al vroeg fris gewassen en keurig geklede mensen naar de brasserie toe. De één komt vanuit de zelfstandige woontorens die via een slurf met het woonzorgcentrum zijn verbonden. Anderen wonen in Nieuw Kerkelanden zelf, waar ze meer ondersteuning en zorg krijgen.
De meeste mensen zijn alleenstaand en normaal gesproken eten ze ook bijna altijd alleen. Vandaag niet. Deze dag komen ze samen ontbijten. Een vrouw kijkt bij binnenkomst vragend om zich heen. In de hoek zit een andere dame al vrolijk naar haar te zwaaien en vangt haar zoekende blik.
De tafels staan vol met mandjes met brood, schalen vol met jonge kaas, pitjeskaas, salami en ham, druiven, tomaat met mozzarella en verse roerei met uitgebakken spek. Medewerkers helpen de bezoekers van dit speciale ontbijt met het inschenken van jus d’orange, melk, koffie en thee. Ook drie vrijwilligers, van wie er twee ruim boven de tachtig jaar zijn en in de woontorens wonen, helpen graag mee.
Het ontbijt is het laatste project dat Nieuw Kerkelanden organiseert in het kader van de Week tegen Eenzaamheid. Marie-José Bruins, coördinator welzijn binnen Nieuw Kerkelanden kijkt tevreden om zich heen. “In de Week tegen Eenzaamheid proberen we elkaar zoveel mogelijk te ontmoeten. We hebben echt veel activiteiten gehad waarbij we iedereen met elkaar hebben geprobeerd te verbinden, waarvan dit ontbijt de laatste is. Eten is iets dat je elke dag doet, drie keer per dag meestal. En als je alleen woont, eet je ook meestal alleen. Terwijl eten eigenlijk een sociale aangelegenheid is. We proberen eens in de zoveel tijd een gezamenlijke maaltijd te organiseren, dat is dan meestal een diner. Nu is het een keer het ontbijt.”
Bruins: “In juni zijn we begonnen met ‘Zorgzame Buurten’, waarbij we mensen met elkaar proberen te verbinden, bijvoorbeeld doordat ze in dezelfde woontoren wonen. Toen is er iemand opgestaan, die nu elke week een koffie-ochtend organiseert in haar woontoren. Dat is hartstikke gezellig, de meeste mensen hier wonen alleen. Gisteren was een zoon van een bewoner in een van de woontorens op bezoek en hij kan heel goed zingen. Spontaan begon hij hier in de brasserie te zingen, dat werd natuurlijk opgemerkt door anderen en al heel snel stond het hier vol met mensen. Dat bracht veel gezelligheid.”
Volgens André Brand, bestuurder bij HilverZorg, is Bruins de dragende kracht. Brand: “Ze kent ook iedereen bij naam. Toen we in juni met de Zorgzame Buurten startten, zijn we eerst met bewoners gaan praten. Per toren hebben we bewonersavonden georganiseerd, waarbij we zagen dat bewoners zich aan elkaar voorstelden. Ze kenden elkaar dus niet, terwijl ze in dezelfde toren woonden. Toen wisten we dat we de mensen meer met elkaar in contact moesten brengen. Meer verbinden, begeleiden en de ontmoetingen ook faciliteren. Daar zijn we mee aan de slag gegaan.”
Bruisen
Op de eerste verdieping van Nieuw Kerkelanden is een grote zaal, waar de bewoners voortaan de beschikking over krijgen. Bewoners kunnen de zaal zelf gaan runnen en kunnen er activiteiten organiseren. In de zaal is ook een podium en een keuken. “Als mensen bijvoorbeeld een verjaardag hebben en ze willen voor tien man een maaltijd bereiden, kunnen ze dat hier doen. Dat past niet in de woningen. Dan kunnen ze de ruimte claimen en gaan doen. Pannen, borden, alles is hier aanwezig. We willen er echt een soort sociëteit van maken, waar we minder vanuit ons – we begeleiden en faciliteren het wel – en meer vanuit de bewoners zelf uitgaan. Het moet echt gaan bruisen.”
Hilversums wethouder van zorg en samenleving Gerben van Voorden schuift ook aan bij het ontbijt. Hoewel hij vanochtend thuis al een klein ontbijt heeft genuttigd, heeft hij nog wel een plekje overgehouden. “Het is de laatste dag van de Week tegen Eenzaamheid. In deze tijd hebben we middels een vol programma de eenzaamheid in Hilversum echt zichtbaar gemaakt en dat zorgt voor bewustwording. Eén op de acht Hilversummers voelt zich eenzaam. Dat is op zich al heel verdrietig, maar eenzaamheid is ook echt ongezond, mensen krijgen gezondheidsklachten.”
(Tekst gaat verder onder foto.)
HilverZorg-bestuurder André Brand aan het ontbijt in Nieuw Kerkelanden. © Bastiaan Miché
Van Voorden vervolgt: “Als iets goed zichtbaar is, kun je het bespreekbaar maken en het beter aanpakken. Kom erbij! was het thema tijdens deze Week tegen Eenzaamheid. Enerzijds moet iemand die zich eenzaam voelt, ook aan zichzelf werken. Vooral als iemand langdurig eenzaam is, moet diegene echt zelf de stap zetten en aan zichzelf willen werken. Dus: kom erbij. Anderzijds wil je voorkomen dat iemand eenzaam wordt. Mensen haken vaak af bij een grote gebeurtenis in iemands leven. Probeer het te signaleren en ga op tijd naast iemand staan.”
Anneke is de bewoonster van de tweede woontoren die elke week een koffie-ochtend organiseert. Ook zij zit bij het ontbijt aan tafel. Anneke: “Toen ik bij de bewonersavond was, vroeg André Brand of er mensen waren die iets wilden organiseren. Dat wilde ik wel. Op de vijfde verdieping in de tweede woontoren, waar de noodtrap naar beneden zit, is een nis. Van mensen kreeg ik een tafel en een stoelen en die heb ik in die nis neergezet. In de hal van de woontoren had ik een papier opgehangen en al gauw wisten de mensen het. Sindsdien hebben we elke week op woensdag een koffie-ochtend met twaalf of dertien personen. Allemaal uit de middelste toren.”
Naast de wekelijkse koffie-ochtend is Anneke ook gestart met het eens in de maand bereiden van een maaltijd. Vanaf juli kookt ze elke tweede dinsdag van de maand voor 25 mensen. “Als ik de lijst op woensdagmorgen neerleg om in te tekenen voor de maaltijd, is ie eigenlijk gelijk al vol. Mensen betalen me en dan doe ik de inkopen. Ik bewaar alle bonnetjes netjes. Met het schoonmaken en snijden van de groenten en aardappelen krijg ik hulp. Ook helpen de bewoners met de tafels dekken en opruimen. Dat is al heel gezellig. De mensen vinden het leuk en ik vind het ook leuk. Ze willen allemaal wel helpen, maar dat is niet handig”, vertelt Anneke. Het koken zelf, doet Anneke wel alleen. “Met een beetje hulp van Marie-José. Als we hier dan bezig zijn, komen mensen ook op de geur af. Mmm, wat ruikt het hier lekker, zeggen ze dan.”
Foto: © Foto Miché / Bastiaan Miché
Tekst: Laura Calis